اصطلاح کیک بوکسینگ تا حدودی عمومی به شمار می رود، که شامل ترکیبی از چندین ضربات مختلف یا سبک های مبارزه ایستاده است و در رده بندی ورزش های رزمی قرار دارد.
اگر چه این اصطلاح کیک بوکسینگ به طور خاص از ژاپن شروع شد و از کاراته فول کنتاکت تکامل یافته است، اما تاریخچه و ریشه آن به هنر های رزمی تایلند و بوکس موی تای گره خورده است.
کیک بوکسینگ یک هنر رزمی ورزشی است که برای دفاع شخصی مناسب است، همچنین در کیک بوکسینگ به کار بردن تعداد چشمگیری از ضربات ترکیبی مشت، پا، آرنج و گاهی پرتاب کردن برای ناکار کردن حریف مهم است.
در بیشتر سبک های کیک بوکسینگ همانند بوکس آمریکایی، شرکت کنندگان می توانند یا از طریق حکم داور یا ضربه فنی کردن برنده شوند.
از کیک بوکسینگ کارهای بزرگ دنیا می توان از این سه نام برد:
- توشیو فوجی وارا (Toshio Fujiwara)
- نای خانوم توم (Nai Khanom Tom)
- بنی اورکیدز (Benny Urquidez)
تجهیزات مهم و واجب امنیتی در مسابقات کیک بوکسینگ
از تجهیزات واجبی که در مسابقات کیک بوکسینگ باید بهمراه داشت میتوان به: کلاه محافظ سر، لثه و گارد محافظ دندان ها، سینه بند برای بانوان، باند بوکس و محافظ انگشتان و دستها به اندازه ۲۵۰ سانتی متر طول و ۵ سانتیمتر عرض، دستکش با وزن ۱۰ اونس، محافظ اندام تناسلی و بیضه بند، ساق بند، رو پایی یا محافظ مچ پا اشاره کرد.
تفاوت کیک بوکسینگ با موی تای در چیست؟
مقایسه سه سبک مبارزه آزاد (فول کنتاکت): این سه رشته رزمی از سبک های مبارزه ی آزاد هستند و اشتراکات و شباهت های به هم دارند.
از لحاظ تکنیکی
در هر سه رشته رزمی از ضربات دست وپا به شیوه تقریبا یکسانی استفاده می شود ولی موی تای و ساندا از لحاظ تکنیک های گلاویزی نسبت به کیک بوکسینگ برتری دارند، البته ساندا فنون درگیری و گلاویزی بیشتر و کامل تری نسبت به موی تای دارد زیرا کشتی خشن و کهن چینی به نام شو آی جیائو ( که شباهت هایی به دفاع شخصی نیز دارد) در ساندا گنجانده شده است.
از لحاظ سرعت
باز هم در هر سه سبک، سرعت بالایی وجود دارد زیرا مبارزات کیک بوکس، ساندا و موی تای به گونه ای است که فایتر در حین حمله حریف باید بتواند ضربه خود را وارد کند پس سرعت در میان این سه رشته تقریبا برابر است، در مبارزات موی تای ضربات ناگهانی به صورت پرشی نیز بیشتر دیده می‌شود که سرعت بالایی را طلب می‌کند.
از لحاظ بدنسازی
در این مورد معمولا کیک بوکسور‌ها و موی تای کارها بیشتر فعالیت دارند، اما در مسابقات ساندا به دلیل بستن هوگو کمتر روی بدنسازی تمرکز دارند ولی ساندا مسابقاتی در قالب فوق حرفه ای نیز دارد که در آن از هوگو، کلاه، ساق بند و دستکش استفاده نمی کنند، این نوع ساندا به سانداوانگ (ساندای نظامی) معروف است و به ارتش یک میلیاردی چین آموزش داده می‌شود.
از لحاظ قدمت
در این بین ساندا دارای عمری بسیار طولانی ست که هنوز قدمت آن نامعلوم است،موی تای نیز قدمتی طولانی به اندازه ۲۰۰۰ سال دارد اما کیک بوکسینگ فقط دارای ۳۰ سال قدمت است.
با این حال هر سه رشته قابلیت ها و فنون کاربردی مخصوص خود را دارند و از ارزش های این سه سبک چیزی کم نمی شود.
شرکت آرتین و کمیته کیک بوکسینگ وانجمن موی تای دانشگاه پیام نور.
برگزار کننده دوره ها،سمینارها و همایشهای تخصصی هنرهای رزمی رینگی در کشور می باشد.
دوره های دفاع شخصی که شامل مبتدی،متوسط و پیشرفته و عالی که هر کدام نیز شرح تمرینی تخصصی ویژه خود را داراست.
و همچنین اعزام به مسابقات معتبر داخلی (استانی،کشوری) و خارجی، مسابقات با مبارزه و مسابقات هنرهای فردی و مشاوره های ورزشی علمی و تخصصی هنرهای رزمی رینگی ( بوکس،کیک بوکسینگ، موی تای و ساندا).
